තිස් අට වසරක් ආබාධිතව සිටි මිනිසෙකුගෙන් යේසුස් වහන්සේ ඇසූ මෙම ප්‍රශ්නය, ගැඹුරු මෙන්ම බොළඳ ය. "ඔබට සුවය ලැබීමට අවශ්‍යද?"
ජේසුස් වහන්සේ බෙතෙස්ඩා පොකුණ ලෙස හැඳින්වෙන ස්ථානයකට ගියහ; එය යම් අසනීපයකින් හෝ ආබාධයකින් සුවය අවශ්‍ය පුද්ගලයින් සඳහා වූ ස්ථානයකි. ජේසුස් වහන්සේ මෙම ස්ථානයට ගිය අතර, ඔහු කෙලින්ම ගියේ අවුරුදු තිස් අටක් තිස්සේ එම ස්ථානයේ සිටි, පෙනෙන විදිහට සුවය ලබා ගැනීමට සොයන මිනිසෙකු වෙත බව වාර්තා වේ.
අපේ කතාවේ මාතෘකාව අංශභාග රෝගයෙන් පෙළෙන, සංචලතාවයට අභියෝග කරන ලද, වසර තිස් අටක් එහි ගත කළ, සෑම විටම සුවය සොයමින් සිටි නමුත් කිසිදා එය ලබා නොගත් මිනිසෙකි. අංශභාග රෝගයෙන් පෙළෙන, සංචලතාවයට උදව් අවශ්‍ය, සුවය සොයන මෙම ස්ථානයේ සිටි මිනිසෙක්, යම් දිනක තමා ආශා කළ සුවය ලබා ගැනීමට හැකි වේ යැයි කනස්සල්ලෙන්, ආශාවෙන් සහ බලාපොරොත්තුවෙන් සිටි බව පෙනේ.
ඒ මිනිසාගේ තත්වය ඛේදජනක වූ අතර, යේසුස් වහන්සේ ඒ මිනිසාගේ දුක්ඛිත තත්වය සහ එයට හේතුව දැන සිටි බව නිෂ්ඵල අනුමානයක් නොවේ. එසේ නම්, මෙතරම් කාලයක් ඔහුට මග හැරුණු දෙයක් මේ මිනිසාට දීමට බලය ඇති උන්වහන්සේ, ඔහුට සුවය ලැබීමට අවශ්‍ය දැයි ඔහුගෙන් විමසන්නේ ඇයි?
ඔබ මෙතරම් කාලයක් තිස්සේ සටන් කළ, පෙනෙන විදිහට විසඳුමක් සොයමින් සිටි එම ප්‍රශ්නය සම්බන්ධයෙන් උන්වහන්සේ ඔබෙන් එම ප්‍රශ්නයම ඇසුවොත් ඔබේ පිළිතුර කුමක්ද?
ජීවිතයේ උපකාර ඉල්ලා සිටින බොහෝ තත්වයන් තිබේ, සමහර ඒවා අනෙක් ඒවාට වඩා භයානක ය; බොහෝ විට අපට උපකාර, ගැලවීම, ආධාර අවශ්‍ය වන දුෂ්කරතාවන්ට මුහුණ දීමට සිදුවේ.
එවැනි තත්වයන් යටතේ, අවශ්‍ය උපකාර ලබා ගැනීමට සූදානම් පුද්ගලයින් ලෙස අපි පෙනී සිටිමු. එහෙත් බොහෝ විට අපි එම තත්වයේම රැඳී සිටින්නේ, උපකාරයක් නොමැති නිසා නොව, අපට අවශ්‍ය යැයි පවසන උපකාර ලබා ගැනීමට අප ඉඩ නොදෙන නිසාය.
අපි බොහෝ දෙනෙක් ජීවත් වුණාට වඩා අවුරුදු තිස් අටක් තටාකයේ හිටපු මිනිහාට වතුරට බහින්න බැරි වුණේ ඇයි කියලා ඔයා කල්පනා කරලා තියෙනවද?
ඒ සමහරවිට ඔහු සාමාන්‍ය දෙයක් ලෙස පිළිගෙන, අත්හැරීමට අකමැති වූ දෙයක් ඒ ස්ථානයේ තිබූ නිසාද?
එතරම් කාලයක් එහි සිටීමෙන් පසු, ඔහුට එම ස්ථානයේ අයිතිවාසිකම් ලැබී තිබේද, එසේ නොමැතිනම් ඔහුගේම නිවසේදී ඔහුට නොලැබෙන ගෞරවය සහ සැලකිල්ල ඇතුළුව?
ඔහුට ආහාර ලැබුණේ කෙසේද? ඔහුගේ පවුලේ සාමාජිකයන් එතරම් කාලයක් ඔහුට දිනපතා ආහාර එවනු ඇතැයි අපේක්ෂා කිරීම දුෂ්කර වනු ඇත; එසේ නම් ඔහු තම ශාරීරික කුසගින්න සංසිඳුවා ගත්තේ කෙසේද? සමහර විට ආහාර සමඟ පැමිණි නව රෝගාබාධ සහිත පුද්ගලයින් කැමැත්තෙන් තම ආහාර බෙදා ගත් නිසා ඔහුට ඒ සඳහා වැඩ කිරීමට අවශ්‍යතාවයක් නොතිබුණා විය හැකිද?
මේ බලාපොරොත්තු සුන් වූ සහ මංමුලා සහගත මිනිසාගෙන් යේසුස් වහන්සේට ඔහුගේ තත්වයන්හි වෙනසක් ඇත්තටම අවශ්‍ය දැයි විමසීමට අවශ්‍ය වූයේ මන්දැයි අපට කිසිදා දැනගත නොහැකි වනු ඇත.
ඔබ දිනපතා අඬන තත්වයන්හි වෙනසක් ඇත්තටම අවශ්‍යද, නැතහොත් ඔබේ හදවතින් එය පිළිගෙන, එම තත්වය සපයා ඇති ආරක්ෂාව නැති කර ගැනීමට බියෙන් ඔබ ඒ ගැන කෙඳිරිගාමින් සිටිනවාද යන්න මම ඔබෙන් අසමි.
අපට අවශ්‍ය යැයි කියාගන්නා විසඳුම ලබා ගැනීමට අවශ්‍ය නම්, අප කෙඳිරිගාන නමුත් අත්හැරීමට උනන්දු නොවන තත්වයන් තුළ අප රැඳී සිටින්නේ මන්දැයි මෙනෙහි කර ස්වයං තක්සේරුවක් කර ගැනීමට සහ පිළිතුරු දීමට එඩිතර වීමට කාලයයි.
